Μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο Internal Medicine δείχνει ότι τα αντιβιοτικά και τα συστηματικά γλυκοκορτικοειδή σχετίζονται με λιγότερες αποτυχίες θεραπείας σε ενήλικες μεΧΑΠπαροξύνσεις σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο ή καμία θεραπευτική παρέμβαση.

Προκειμένου να διεξαχθεί μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση, η Claudia C. Dobler, MD, Bond University, Australia και άλλοι αξιολόγησαν 68 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές, συμπεριλαμβανομένων 10.758 ενηλίκων ασθενών με οξείες παροξύνσειςΧΑΠπου νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομείο ή εξωτερικό ιατρείο.Η μελέτη συνέκρινε τις φαρμακολογικές παρεμβάσεις με εικονικό φάρμακο, τη συνήθη φροντίδα ή άλλες φαρμακολογικές παρεμβάσεις.

Οφέλη από αντιβιοτικά και συστηματικά γλυκοκορτικοειδή

Σε μια συγκριτική μελέτη 7-10 ημερών συστηματικών αντιβιοτικών και εικονικού φαρμάκου ή συμβατικής φροντίδας για εσωτερικούς ή εξωτερικούς ασθενείς, στο τέλος της θεραπείας, τα αντιβιοτικά σχετίζονται με την ύφεση της οξείας έξαρσης της νόσου, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με την σοβαρότητα της έξαρσης και το περιβάλλον θεραπείας (OR = 2,03; 95% CI, 1,47- -2,8, μέτρια ποιότητα αποδεικτικών στοιχείων).Μετά το τέλος της θεραπευτικής παρέμβασης, στη μελέτη εξωτερικών ασθενών με ήπιες οξείες παροξύνσεις, η συστηματική αντιβιοτική θεραπεία μπορεί να μειώσει το ποσοστό αποτυχίας της θεραπείας (OR = 0,54; 95% CI, 0,34-0,86, μέτρια ισχύς στοιχείων).Σε εσωτερικούς και εξωτερικούς ασθενείς με ήπιες έως μέτριες ή μέτριες έως σοβαρές παροξύνσεις, τα αντιβιοτικά μπορούν επίσης να μειώσουν τις δυσκολίες στην αναπνοή, τον βήχα και άλλα συμπτώματα.

Ομοίως, για εσωτερικούς και εξωτερικούς ασθενείς, τα συστηματικά γλυκοκορτικοειδή συγκρίνονται με εικονικό φάρμακο ή συμβατική φροντίδα.Μετά από 9-56 ημέρες θεραπείας, τα συστηματικά γλυκοκορτικοειδή είναι λιγότερο πιθανό να αποτύχουν (OR = 0,01; 95% CI, 0-0,13, η ποιότητα των αποδεικτικών στοιχείων είναι χαμηλή), ανεξάρτητα από το περιβάλλον θεραπείας ή τον βαθμό οξείας έξαρσης.Στο τέλος των 7-9 ημερών θεραπείας, οι ασθενείς με ήπιες έως σοβαρές παροξύνσεις στα εξωτερικά ιατρεία και νοσηλευόμενοι στο νοσοκομείο ανακουφίστηκαν από την δύσπνοια.Ωστόσο, τα συστηματικά γλυκοκορτικοειδή σχετίζονται με αύξηση του αριθμού των συνολικών και των ενδοκρινικών ανεπιθύμητων ενεργειών.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι με βάση τα ευρήματά τους, οι γιατροί και οι συνάδελφοι θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι τα αντιβιοτικά και τα συστηματικά γλυκοκορτικοειδή θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε οποιαδήποτε οξεία έξαρσηΧΑΠ(ακόμα και αν είναι ήπιο).Στο μέλλον, μπορεί να είναι σε θέση να προσδιορίσουν καλύτερα ποιοι ασθενείς θα ωφεληθούν περισσότερο από αυτές τις θεραπείες και ποιοι ασθενείς μπορεί να μην ωφεληθούν (με βάση βιοδείκτες, συμπεριλαμβανομένης της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης ή της προκαλσιτονίνης, των ηωσινόφιλων του αίματος).

Χρειάζονται περισσότερα στοιχεία

Σύμφωνα με τους ερευνητές, υπάρχει έλλειψη αποφασιστικών δεδομένων για την προτίμηση αντιβιοτικών ή θεραπείας με γλυκοκορτικοειδή και στοιχεία για τη χρήση άλλων φαρμάκων, όπως αμινοφυλλίνη, θειικό μαγνήσιο, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή και βρογχοδιασταλτικά βραχείας δράσης.

Η ερευνήτρια είπε ότι θα αποθάρρυνε τους γιατρούς από τη χρήση μη αποδεδειγμένων θεραπειών, όπως η αμινοφυλλίνη και το θειικό μαγνήσιο.Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αν και υπάρχουν πολλές μελέτες για τη ΧΑΠ, πολλά φάρμακα για τη θεραπεία οξέων παροξύνσεων της ΧΑΠ δεν έχουν επαρκή στοιχεία.Για παράδειγμα, στην κλινική πράξη, χρησιμοποιούμε τακτικά βρογχοδιασταλτικά βραχείας δράσης για την ανακούφιση της δύσπνοιας κατά τη διάρκεια οξειών παροξύνσεων της ΧΑΠ.Αυτά περιλαμβάνουν βραχείας δράσης ανταγωνιστές μουσκαρινικών υποδοχέων (βρωμιούχο ιπρατρόπιο) και αγωνιστές βήτα υποδοχέα βραχείας δράσης (σαλβουταμόλη).

Εκτός από την έρευνα υψηλότερης ποιότητας, την αξιόπιστη έρευνα για τις φαρμακευτικές θεραπείες, οι ερευνητές επεσήμαναν επίσης ότι άλλοι τύποι παρεμβάσεων μπορεί επίσης να αξίζει να μελετηθούν.

«Ένα αυξανόμενο σύνολο στοιχείων υποδηλώνει ότι ορισμένες μη φαρμακολογικές θεραπείες, ειδικά εκείνες που αρχίζουν να ασκούνται νωρίς στη φάση της παροξύνσεως, μπορεί να βελτιώσουν τις μέτριες έως σοβαρές παροξύνσεις ασθενών με ΧΑΠ στο νοσοκομείο.The American Thoracic Society/European Respiratory Conference το 2017 Οι οδηγίες που εκδόθηκαν περιλαμβάνουν συστάσεις υπό όρους (πολύ χαμηλή ποιότητα αποδεικτικών στοιχείων) κατά τη νοσηλεία οξέων παροξύνσεων της ΧΑΠ, να μην ξεκινήσει πνευμονική αποκατάσταση, αλλά από τότε έχουν προκύψει κάποια νέα στοιχεία ότι χρειαζόμαστε πολλά στοιχεία υψηλής ποιότητας πρώιμης άσκησης κατά την οξεία έξαρση της ΧΑΠ για να επαληθευτεί η αποτελεσματικότητα της πρώιμης άσκησης για την οξεία έξαρση της ΧΑΠ.